Çok gülündü mü başa bir iş gelecek diye endişe etmek ne serin, ne leziz bir korkudur. Çünkü insan, neşeli bir pikniğin dönüşünde mahallede yangın görmeyi sever; bir yandan evsiz kalan komşuları paylaşmaya uğraşırken içten içe başına gelmediğine sevinir öbür yandan.
Ölenlerin bir gün dönecekleri bir yere gittiklerini, ama geride bıraktıklarına kırgınlıkları geçmediği için bir türlü dönmeye yanaşmadıklarını sanırdım.
Kaygılı kişi gün içinde ara ara ona iyi gelen şeyleri yaparak, yani kendi acil kaçış rampasına saparak kontrolü tekrar eline alabilir. Bu bir nefes egzersizi, neşeli bir şarkı, kendi kendine dans, açık havada kısa bir yürüyüşle mümkün olabilir.