Esra Özge
@esr_oz
Fizik Öğretmeni
İstanbul
54 okur puanı
Aralık 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sağduyu nerede biter, para hırsı nerede başlar?
Dünyayı daha iyi tanıdıkça, hoşnutsuzluğum artıyor ve her geçen gün, insan karakterinin kararsızlığına ve insanların görünüşlerine ne kadar az bel bağlanabileceğine olan inancımı doğruluyor.
Gülümsedi. Şu dünya âlem dedikleri gölgelikte, gerçek gerçek içinde; gölge gölge üstüneydi. Her şeyin, gelip geçici bir gölge olduğuna iman etti.
Okur Takip Önerileri
Hiç bulamamaktan daha acısı var biliyor musun Settarhan? Her kapıyı çalacaksın. Her defasında buldum sanacaksın ama hiç bulamayacaksın."
Bir bilsem, unutmak bu lisanda kaç hecedir?
Ne zaman unutur gibi olsam olmuyor. Unutmak istediğim şeyin tam ortasındayım.
İnsan denen varlığın aslında yurdunu özleyerek hasret çektiğini, asıl acısının hatırlamaktan ama tam çıkaramamaktan, tanımaktan ama kavuşamamaktan bazen ise karşılaşıp da tanıyamamaktan ileri geldiğini ve daha pek çok şeyi dinlemiş.
Şimdi yaşamak, sadece ölmemeye çalışmaktan ibaret bir şeydi. Oysa yaşamaya çalışmak en büyük yorgunluktu. Ölümü beklemek bile yorgunluktu.
Değil mi ki her elveda şimdi artık bir merhaba içindir.
Sayfa 213Kitabı okudu
Elveda, bir daha görüşmemenin. Elveda, son darbenin. Elveda, gidip de gelmeyenin. Elveda, beklemeyi bilmeyenin. Bir tekrar içermemenin. Ve "bir daha" gelmemenin.
Çünkü hayat bir tarafı mutlaka âteş olan bıçağın sırtı. Bir tarafı su bir tarafı âteş, bir tarafı uçurum bir tarafı yine ateş hayatın.
Kendini uçurum gibi hissettiğiniz zamanlar oldu mu?
Hayat her yerdedir. Etrafımızdaki dünyada değil bizim içimizdedir. Dosto., kendisi böyle demiyor mu? Doğru olması gerek. Mahkûmlar vardır. Bir pranga şakırtıları eksiktir, bir de yaka numaraları. Sabah akşam sayılmazlar da. Onları herkes özgür zanneder. Aramızda dolaşıp dururlar. Ama hayatı çoktan yitirmişlerdir. Çoktandır uçurumdadırlar. Daha kötüsü uçurumdurlar.
Yol arkadaşınızla hep aynı yere bakıyor olursunuz. Ya sizin işaret ettiğiniz noktaya o bakıyordur, ya sizin bakmakta olduğunuz noktayı o işaret ediyordur. Ama birden fark edersiniz ki ya siz bakmakta geç kalıyor olmaktasınız, ya o işaret etmekte çabuk. Aynı yere bakıyor olmak, her zaman, birlikte bakıyor olmak anlamına gelmemektedir. Gelmez,
gidemezsiniz. Siz ona geçsiniz, o size erken.
İşte bu dünyadaki her şey o kadar gölge. Perdenin bu tarafında hepimiz birer gölgeyiz aslında. Oyun bittiğinde bir püf!", muhayyel bir mumu söndürür gibi boşluğa doğru üfledi, "Mum söner. Oyun biter. Bütün suretler de Karagözcünün kutusunda bir araya konur, kaldırılır. Geriye ne suret kalır ne perde."
Anlayana en ufak vaka en büyük derstir.
