Vicdanın hatırladığı hiçbir suçun unutulmayacağını biliyorum.
Okur Takip Önerileri
Sadece sağlıklı, özgüvenli, gururlu ve mutlu olanlar mı sevilmeliydi? Onların buna ihtiyaçları yoktu. Onlar sevgiyi hak ettiklerini düşünür, onu katıksız ve kibirli bir tavırla kabul ederlerdi. Sevginin ancak kaderin yüzüne gülmediği, ezik, kendine güvenmeyen, güzel olmayan, alçak gönüllü insanlara yararı olabilirdi. Onlara verilen sevgi, onlardan alıp götürdüğü şeylerin yerini tutardı ve sadece onlar alçak gönüllülükle ve minnet duyarak sevmeyi bilirdi.
Kabul etmek istemeyiz ama kararlarımız büyük ölçüde hayattaki konumumuza ve çevremize bağlıdır. İnsan zihninin büyük bir kısmı, uzun süre önce edindiğimiz izlenim ve maruz kaldığımız etkileri otomatik olarak kabul eder.
Arkamda kendime ait hiçbir şey, hiçbir acı, hiçbir iz bırakmak istemiyordum. Şimdiye kadar dikkat çekmeden yaşadığım gibi ölümümün de mümkün olduğu kadar az dikkat çekmesini istiyordum.”
“Bu anıyı hayatınız boyunca vicdanınızda bir yük olarak taşıyacaktınız. Çünkü insan her şeyden kaçabilir ama kendisinden kaçamaz.”
Merhametim bir kere daha irademi yenmişti ve kendimi feda etmiştim. Artık iradem kendi elimde değildi.
Genel anlayışın düz ve dar çizgisinin dışına taşan her şey insanları önce meraklandırır, sonra öfkelendirir.
İçgüdülerimiz, her zaman düşüncelerimizden daha akıllıdır.
İnsan çok yorgun olduğunda elindeki kitabın sayfalarını bile çevirmeye üşenir.
İlk defa insanın kötülük ve gaddarlıktan çok zayıflık yüzünden başını belaya sokacağını anlıyordum.
İyi bir insan olmanın sırtınıza yüklediği sıkıcı görevlerden kurtulacaksınız. Evet, buna sevindiğinize inanmama hiçbir engel yok. Önünüzde güzel günler var.
Dünyada iyi ve güzel şeylerin gümüş bir tepside sunulmadığı birçok insan var.