Bilinmeyen bir güzelliğin görkemi, nasıl da karanlık bir görkemdir.
Azıcık güneş, kırlar, bir lokma ekmek bir lokma huzur , canımı fazla yakmayacak bir yaşama bilincim olsun bir de ne kimseye muhtaç olayım ne el âlem bana muhtaç olsun.
Huzurlu odamda, kederler içinde yazıyorum ,şimdiye kadar olduğum, bundan sonra da olacağım gibi yapayalnızım.
.. ne var ki asla kalıcı bir duygu , asla ruhun özüne nüfuz eden, kalıcı bir heyecan duyamam.
Her şey ilgimi çeker , ama hiçbir şey beni avucunda tutamaz.
Yaşamak , başkalarının niyetleriyle örgü örmektir.
Bizi birbirimizden ayıran şey, o hayalleri gerçekleştirecek gücümüzün ya da kendiliğinden gerçekleştiklerini görecek kadar şansımızın olup olmamasıdır.