Büşra
@fraisesrouge
10 Ekim 1998
66 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ve nerede bir nefret bulacağımızı düşünürsek orada bir tanrı bulacağız; nerede bir başkasını öldürmeyi düşünürsek orada kendimizi öldüreceğiz; nerede dışa doğru yol almayı umsak orada kendi varlığımızın merkezine geleceğiz; nerede yalnız olduğumuzu sansak orada bütün dünyayla birlikte olacağız.
Belki de bazılarımız barış nehrini ve ruhun hedefine giden yolu bulmadan önce karanlık ve dolambaçlı yollardan gitmek zorundadır.
Mitin, kozmosun sonu gelmez enerjilerini insanların kültürel yaratımına akıtan gizli bir yarık olduğunu söylemek çok ileri gitmek olmayacaktır.
Okur Takip Önerileri
Hegel'in efendi-köle diyalektiği bir ikili-mücadeleyle başlar. Efendi olarak ortaya çıkan, zafer kazanmaya kararlıdır. Parlamak istiyordur. Zaferin şanı ve onuru için yaşamaktadır. Buna karşılık ölüm riskini üstlenir. Yaşamını riske atar. En yüksek oyun bedelinden bile çekinmeyen bir oyuncudur o. Buna karşılık öteki, ölüm korkusu yüzünden mücadeleden kaçar. Onun isteği zafer kazanmak değil, hayatta kalmaktır. Hayatta kalmayı zaferin şanına ve üstünlüğüne tercih etmektedir. Dolayısıyla ölüm riskine girmez. Efendiye tabi olup onun kölesi olarak çalışır.
Yaşama bir dayanıklılık bahşediyor olması sanatın özüdür.
Büyü, şeffaflığa teslim olmaktadır. Şeffaflık buyruğu bir biçim düşmanlığı geliştiriyor. Sanat anlamı bakımından şeffaf hale geliyor. Baştan çıkarıcı bir özelliği kalmıyor artık.
Günümüzde ruh dua etmiyor. Sürekli kendini üretiyor.
Ritüeller sembolik eylemlerdir. Bir topluluğun taşıyıcılığını yaptığı değerler ve düzenleri gelecek kuşaklara aktarır ve onların temsilciliğini yaparlar.
Kederinden perperişan olmuş, zayıf düşmüş, yerle yeksan olmuş kişiden daha sefil, daha berbat, daha kötü bir şey var mıdır? Kederin yarattığı sefilliğe en yakın sefillikse, başına bir kötülüğün geleceğinden korkup düşüncelerini tümüyle askıya alan kişinin halidir.
Duygu "ruhun bir çırpınışı" olarak kabul edilir.
