Hiçbir zaman denizi göremeyecek olmak.. Düşüncesi bile kâbusla uyanmamıza sebep olacakken var olan bu vurdumduymazlık âdeta yavaş yavaş kanımıza işleyen bir uyuşturucu madde gibiydi. Belki de böylesi daha güzeldi. Vermektense almak, var etmektense yok etmek ve tabii ki tüketilmektense tüketmek. Becerebilecek miydik bilmiyorum ama artık başta biz olmak üzere her şey çok farklıydı. Tüm denizler bulanık, tüm hikâyeler ıslaktı.
Sayfa 37 - Fikir Sanat ve Edebiyat dergisi