Bir şeyi gerçekten sevip onunla bir olmamızın nedeni, ondaki içsel mükemmeliyeti görmüş olmamızdır. Ondaki "kusurlar" onun mükemmelliğinin bir özelliği ve pakete dahil olan parçalarıdır çünkü evrendeki her şeyin değişim ve gelişimi sürmektedir. Bu süreçte yaşanan evrim süreci onun mükemmelliğinin bir parçasıdır. Bu nedenle henüz yarısı açmış bir çiçek, savunulması gereken kusurlu bir çiçek değildir. Aksine, onun açması muazzam evrensel yasalara göre mükemmellik içinde oluşmaktadır.