Bazı şeylere veda etmemiz gerekiyor.Ve bu biraz hüzünlendiriyor insanı.Çocukluğumuza veda ettik önce , sonra biraz hayallerimize.
Şimdi de 20li yaşlara veda.
İyiki doğdum mu bilmiyorum ama umarım iyiki yaşadım diyebilirim.
“Artık bir çiçeğin kokusunu duymuyor kimseler,
Ay dedeye iyi geceler demiyor ,
Bir çocuğun gözlerindeki sevinci görmüyor,
Yorganın altına girip hayal kurmuyor kimseler,
Hiç ama hiç sevilmemiş gibi herkes…”