Mustafa Kol
@gadaa
Kendini arayan insan
Garson
Üniversite terk
Ankara
İstanbul, 12 Aralık
9 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Özgürlük yalnız kalabilmeye denir…
Sayfa 355Kitabı okuyor
… Oscar Wilde, “İnsanların çoğu aslında başka insanlardır,” demiş ve haklıymış. Kimi hayatını arzu bile etmediği bir şeylerin peşinde harcar; kimi ömür boyu istediği, ama hiçbir işine yaramayacak bir şeyleri arar durur; kimileri de kendini kaybeder…
Sayfa 351Kitabı okuyor
Bugün kendi dinimde münzeviyim. Bir fincan kahve, bir sigara, bir de düşlerim; göğün, yıldızların, işin, aşkın ve hatta güzelliğin ya da ihtişam yerini gayet rahat doldurabilir. Deyim yerindeyse hiçbir uyarıcıya ihtiyacım yok.Ben afyonumu, kendi ruhumda buluyorum.
Sayfa 320Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Sevilmek, gerçekten sevilmek nasıl büyük bir yorgunluktur! Başkasının heyecanlarının yükü haline gelmek nasıl bir yorgunluktur! Özgür olmayı, hep özgür olmayı istemiş bir insanı sorumluluk hamalına dönüştürmek: … Nasıl da yorucudur varlığımızın bir başkasının duygularıyla olan ilişkisinin esiri olduğunu hissetmek! Öyle ya da böyle, ister istemez bir şey hissetmek, gerçekte tam bir karşılık bile bulmaksızın biraz da olsa sevmek zorunda olmak nasıl bir yorgunluktur!
Sayfa 300Kitabı okuyor
…Sonra ben de çekingenlikten eser olmadığını, buna karşılık duygulara karşı, hayata duyduğum tiksintiden başka türlü bir tiksinti duyduğumu, sürekli olarak bir duyguya bağlanmayı düşününce rahatsız olduğumu keşfettim,özellikle sürekli çaba harcamak gerekiyorsa.
Sayfa 299Kitabı okuyor
… Ve nihayet ne mutlu her şeyden vazgeçene; her şeyden vazgeçtine göre hiçbir şeyi elinden alınamayacak, eksiltilemeyecek olana.
Sayfa 297Kitabı okuyor
Yüreğimin tam ortasında büyük bir yorgunluk var. Asla olamadığım kişi beni üzüyor, ondan bana kalan anılardan neye olduğunu anlayamadığım bir özlem kabarıyor. Umutlara ve kesin inançlara çarpıp düştüm, benimle birlikte bütün batan güneşler de düştü.
Sayfa 255Kitabı okuyor
…Bütün hayata karşı bir mide bulantısıyla uyandım. Yaşamak zorunda olmanın dehşeti yataktan benimle birlikte kalktı…
Sayfa 147Kitabı okuyor
Ruhum hayatımdan yoruldu!
Sayfa 122Kitabı okuyor
Entrikalar, dedikodu, yapılması akıldan bile geçmemiş şeylerin allanıp pullanarak anlatılması, bu kıyafetler giyinmiş, zavallı hayvanların ruhlarının bilinçsiz bilincinden çekip çıkardıkları doyum, incelikten yoksun cinsellik, cilveleşen maymunları hatırlatan şakalar, korkunç bir şekilde, zerre kadar önem taşımadıklarını bilmeyişleri… Bütün bunlar, düşlerin istemsizliğinde, arzunun ıslak kırıntılarından, duyguların çiğnenip atılmış artıklarından yoğrulmuş, iğrenç, korkunç bir hayvanı canlandırıyor gözümde.
Sayfa 102Kitabı okuyor