Sabitlenmiş gönderi
…bu gezegende ve muhtemelen tüm evrende tek olan bir insanım, başka herkes gibi. Tüm zamanlarda biricik, özgün bir nüshayım, belki şaşırtıcı bir nüsha, her halükârda dünya kültür mirasının korumaya değer parçası.
İslam ahlakı, ne olabildiğince fazla şeyin yasak olduğunu öğretmek ne de “susuzluğumuzu giderebilecek tüm suların etrafına set çeken bir duvar” olmak ister. Bizden talep ettiği tek şey, “haddi aşmamak”
Kur’an, göstermelik kibarlıklarla değil sade ve makyajsız gerçeklerle doludur.
Okur Takip Önerileri
İslam şevk ve arzuların yok edilmesini değil yönetilmesini ister.
Din rahatlık değildir. Din bir çağrı, sorumluluk ve taleptir.
Her gün, her an yeni bir evrene giriyoruz. Boş yere hayatımızın farklı olmasını diliyor, kendimizi başkalarıyla ve kendimizin farklı versiyonlarıyla karşılaştırıp duruyoruz ama gerçekte çoğu hayat bir yere kadar iyi ve bir yere kadar kötü.
Olmak istediğim her şeyi olmam, yaşamak istediğim bütün hayatları yaşamam mümkün değil. İstediğim bütün yetenekleri geliştirmem mümkün değil. İstememin nedeni ne peki? Hayatımda, olası bütün zihinsel ve fiziksel deneyimlerin her bir rengini, tonunu ve her çeşidini yaşamak istiyorum .
Haçlı seferleri ise bu üç İbrahimî din arasındaki ilişkilerin bir daha tamir edilemeyecek şekilde hasar almasına yol açmıştır.
Musevî ve Hıristiyanların kutsal mekanlarla ilişkisinin aksine İslam’ın Kudüs’e dair vizyonu, kendinden olmayanı dışarıda bırakan bölücü bir vizyon değildir.
…din, salt tatmin edici deneyimler yaşama meselesinden ibaret değildir. Dinin aynı zamanda ahlakî bir boyutunun da olması gerekir. Aynı şey kutsal bir mekâna karşı duyulan bağlılık için de söylenebilir. Oraya gidildiğinde sıcak bir parıltı hissetmek yeterli değildir; bu tecrübenin aynı zamanda ahlâkî bir eyleme tercüme edilmesi gerekir. Birlik ve ahenk, şahsî bir lüks olmanın ötesine geçmelidir; aynı zamanda şehrin sosyal hayatında pratik şekillerde ifadesini bulmalıdır.
Kudüs’ün kutsallığı kazanılacak bir ödül olmasından değil, doğru olanı yapma zorunluluğundan gelir. Bu, Tanrı’nın adaletini dünyada tesis etmeye yönelik daimi bir çağrıdır.