Uzun zamandır Livaneli okumamıştım. Yıllar sonra anlatımını yine sade,anlaşılır ve akıcı buldum. Kitap için ismin güzel seçildiğini düşünüyorum ancak bunu anlayabilmek için kitabın sonuna gelmek gerekiyor. Bir yazar ve bir de el yazısı kısımları olması aslında olayı yaşayan ve yazan arasındaki farklılıkları bize göstermesi anlamında cok iyiydi. Kurguda beni yoran kitabın ortasından sonra çıkan karakterler olmasıydı. Onların hayatlarını anlatmak ve anlatırken bir bağ kurmak istenmiş ancak bağ bence anlamsız ve basit kalmış. Kitabın psikoloji ile ilgili aktardiklari da önemli ama yine bana biraz yüzeysel geldi. Yazdığı en eski kitap olarak yazarın gittikçe kurgusunu ne kadar geliştirdiğini düşündüm.
Şiirlerini defalarca okusam da sıkılmayacağım bir şair Anna Ahmatova. Yıllar önce okumuştum şimdi tekrar okuyorum. Bir kadın olarak hissettiklerini yazması, özellikle Stalin döneminde bunu yapmayı başarabilmesi çok vurucu. Anna Ahmatova'yı anlamak için Sovyet tarihi bilmek çok önemli. Savaş dönemlerini düşünerek okumak gerekiyor şiirlerini. Özellikle oğlunun hapishanede olduğu dönemde yazdığı şiirler iç parçalayıcı. En önemlisi şiirlerindeki dürüstlüğü. Tavsiyemdir...