Hayatımı yazsam roman olurdu.
Yok yok, biliyorum bu söz benim hayatıma bir beden bol olurdu.
Ben sadece 39 yıllık bir hayat hikayesine,69 yıllık bir yaşamı nasıl sığdırdığımı anlatacağım hepsi bu.
Sahi; bir insanın yaşı, kaç yıl önce doğdu kadarıyla mı?
yoksa ne kadar değil de,
nasıl yaşadığı kadarıyla mı hesaplanmalı. ?
Aslında bunu daha önce
Akşamüstüne doğru, kış vakti;
Bir hasta odasının penceresinde;
Yalnız bende değil yalnızlık hali;
Deniz de karanlık, gökyüzü de;
Bir acaip, kuşların hali.
Bakma fakirmişim, kimsesizmişim;
-Akşamüstüne doğru, kış vakti-
Benim de sevdalar geçti başımdan.
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış;
Zamanla anlıyor insan dünyayı.
Ölürüz diye üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük şu fani dünyada
Kötülükten gayrı?
Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce biz de iyi adam oluruz;
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
Hepsini unuturuz.
|Orhan Veli Kanık