Üç şeyden ayrılınca diğer üç şeye geçmede acele etmelidir:
İnsanlardan ayrılınca ibadete, hareketten ayrılınca huzura, dünyaya vedâlaşınca uhrâya.
Üç şeyin hududunda durmasını bilmelidir:
İsteklerin, aklın, hayatın.
Okur Takip Önerileri
Üç türlü insan Allah'ı göreceğinden müjdelenmiştir:
Saf kalpler, geçenin karanlığında güneşi bulanlar, ölümü hayatta iken bütün hareketleriyle birleştirmiş olanlar.
Üç türlü insan Allah'tan uzaktır:
Rahatlarını hesaplayarak hizmetten kaçanlar (hizmet ehli olmayanlar), duygulu olduklarını ileri sürüp de sefalet sahnelerinden uzak duranlar, sefil ruhlarda feyz arayanlar.
Üç yerde insan Allah sohbetindedir:
Kalabalıktan incinmeyen yalnızlıkta, bir ümidsizin yüzünü ümidle güldürdüğü yerde, zalimin zulmü kendinden şükür taşırdığı anda.
Göz yaşının üç yerde lezzetine doyulmaz:
Vuslatta, mağfirette, merhamette.
Hayatın mânası üç yerde hakkıyla anlaşılır:
Aşk ile birleşen ümidde, vecd ile yapılan ibadette, yeri yurdu unutturan seyahatte.
Üç yerde insan kendini tanır:
Tövbede, zalimin kahrı altında, son nefesinde.
Üç hakimin hükmünde hatâ aranmaz:
Kalbin, kaderin, ölümün.
Üç şey saadetin sırrıdır:
Tevâzu, kanaat ve ölümün eşiğinde sık sık dinlenme zevki.
Âlem, üç şeyin mecmuundan ibârettir:
Varlık, düşünce ve hareket.
Bunların hepsini kendinde toplayan insan, üç şeyin peşinde olmak için yaratılmıştır:
Hakîkatın, hayrın, güzelliğin.