Toplumsal gerçekçi ve İtalyancaya da çevrilmiş 
Kemal Yılmaz tarafından yazılmış bir dönem romanı. 6-7 Eylül 1955 olaylarını ve o günlerde filizlenmiş ama trajedik bir şekilde ayrı kalmış iki insanın hikayesini anlatan roman tarihsel alt yapı açısından da sağlam bir zemine oturtulmuş.
Örneğin kitabın kahramanı Magnolia'nın ismini almasına neden olan Benim Güzel Manolyam şarkısı o yıl Zeki Müren tarafından söylenmiş. Ya da dönemin sinema ikonu James Dean. Demokrat Parti'nin uygulamaları, Vatan Cephesi, Kıbrıs Türktür Derneği tarihi araştırmalara bakıldığında roman ile birebir uyum içinde. Bir de yaşanmışlıklar (kitap yorumlarından birinde yazarın babasının anlattıkları olduğunu öğrendim) olduğunda merak duygusunun üst seviyede olduğu ve yalın anlatımla okuyanı içine çekebilen bir kitap olmuş. Zaten sıradan olsa idi sanırım yut dışında yayınlanmazdı.
Romanı 2.5 saat gibi bir sürede okudum. Bir solukta okunan türden çünkü her bölüm bir sonraki bölümü merak ettiriyor bırakamıyorsunuz. Bu tür romanlar okuyucuyu romandan sonra merakta bırakır ve konu ile ilgili başka kaynaklara gitmesini de sağlar. Yani okuyucuya çok şey katar. İstanbullu Elefteria'da başarılı olmuş ama gün yüzüne çıkmamış bir kitap. Dilerim gerçek değerini bulur belki İtalyan okur Türk okurların göstermediği ilgiyi bu kitaba ve yazarı Kemal Yılmaz ' a gösterecektir.
··
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.