Bir bakkal gördüm (yiyecek maddelerin satıldığı yere bakkal denirdi). Bakkalın sahibi sakin, dengeli ama kafası biraz az çalışan, inatçı biridir, onu iyi tanırım. Adam dükkânını savunuyordu. Pencereler, kapılar hep kırılmış, adam içeride tezgâhın arkasına saklanmış, içeri girmeye çalışan kaldırımdaki saldırganlara tabancasıyla ateş ediyordu. Dükkânın girişinde birkaç ceset vardı, bunların dükkân sahibinin o gün daha önce öldürdüğü adamlar olduğunu tahmin ettim. Uzaktan onları izlerken yağmacılardan birinin bitişikteki ayakkabıcının camlarını kırıp dükkânı kasten ateşe verdiğini gördüm. Bakkal sahibinin yatdımına gitmedim. Böyle şeylerin vakti geçmişti. Uygarlık çöküyor ve artık herkes kendisi için yaşıyordu.
Sayfa 33 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2. BasımKitabı okudu
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.