İlk kez Hakan Bıçakçı romanında sıkıcılığı sezdim. Psikolojik gerilim türünde bu romanda durağanlık ön plandadır. Ayrıca baş karakterin adı yazmadığı için okurken bir profil canlanamadı. Bu da beni birazcık yordu anlamak için. Bedizli uzun öykü türü çok güzeldir çünkü olay, eslerimizde rahatça yer ediniyor. Başkarakterin yaşadığı yalnızlık, beni ona yakın sezdirdi çünkü o kuru kalabalığın içindeki yalnızlığı beş yıldır yaşıyorum ve ne zaman bitecek bilinmiyor. Döyümlü biri olmasaydım başkarakter gibi yalnızlık için kaybolmaya yüz tutarken düş ve gerçeği ayırt edemez hale gelirdim. Yalnızlık karşısında güçlü bir kişiliğe sahip olmalıyız. Ayrıca inanç ve umutta yeterlidir. Betiği okurken öd-ün hızla aktarken geçmişe özlem duyduğumuzu anlıyoruz. Başkarakter korkak sevici. Sevine iye olamadı. Bu konuda ben de öyleyim ama o sevdicemin arkadaşlığı yitirmemek için çünkü kişi yitirme taraftarı değilim. Sevi sayrına yakalananlar sevi'ye rağmen nefsine hakim olarak ölse şehittir hadisi biliyorum. Tanrı'nın izniyle o hadise layık olmuşum. Sıkılsam da okumanızı tavsiye ediyorum çünkü toplumun içindeki yalnızlığı sevmeyen kişileri görmenizi sağlayacak.

İki Rüya Dokuz GerçekHakan Bıçakcı · Kara Karga Yayınları · 2019154 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bleda Gəncay SÖNMƏZ