"Günler damlıyor ama aynı kaba değil",dedi.Gokyuzune baktı: Boştu.Hic bulut yoktu, aslında hiçbir şey yoktu. Çağımızın çıplak güneşi her şeyi yok etmişti,enginligi, bulutları ve kuşları...Maviyi bile yok etmişti,sonra da sırasıyla diğer renkleri, bazı sesleri, kelimeleri ve anlamları. insan bu yoklukta yeni bir şey soyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi..
Sayfa 5Kitabı okudu
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.