Yazar bu kitabında sıkıntıdan kurtulamayan Arap toplumunu, genelinde insanlığın kendini tekrarlayan tarihini, değişmeyen hırs, öfke, kibir, arzu, utanç, korku, sevgi gibi insan duygularını kutsal kitapların hikayelerinden ve efsanelerinden faydalanarak anlatıyor. Bu kitap İslam coğrafyasında büyük tepki toplamıştır. Yazar hakkında birçok İslam alimi "dinden çıktı" diye fetva vermişlerdir. Doksanlarda Necip Mahfuz bıçaklı saldırıya bile uğramıştır. Kitaptan küçük bir özet yazarak neden böyle bir tepki aldığını göstermek isterim: "Cebelavi köşkün idaresini devretmek için dört oğlunu çağırır ve en küçüğü olan Edhem'e bu görevi verir. En büyük oğlu İdris tepki gösterir ve köşkten kovulur. Sonraları İdris’in oyununa gelen Edhem'de köşkten kovulur. Edhem iki oğlu olur, isimleri Hümam ve Kadri. Cebelavi köşküne Hümam'i çağırır, kardeşi Kadri kıskanır ve Hümam'i öldürür." Bu kısa özette Tanrı/Adem/İblis/Habil ve Kabil kıssalarının benzeri olduğunu anlayacaksınız. Yazar buna benzer bir yaklaşımla kutsal kitaplarda gecen bu kıssalardan/hikayelerden esinlenerek birçok tabu diye görünen noktalara sorgulayıcı tavırla değiniyor. "Cebelavi sokağın halini gördüğü halde, kendisi neden hiç köşkünden dışarı çıkmıyor, rahatını bozmuyor ve torunlarına yardim eli uzatmıyor!" sözünü Cebelavi yerine Tanrı olarak okursanız, üzerine gelen tepkilerin sebebini rahatlıkla anlarsınız. Kitabin fazla içerisine değinmek istemiyorum. Düşündürücü öyküsüyle muhakkak okunması gereken bir eser.

Cebelavi Sokağı'nın ÇocuklarıNecib Mahfuz · Kırmızı Kedi Yayınevi · 20201,670 okunma

·

71 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.