Merhaba arkadaşlar ; Venedik'te Ölüm kitabını bir arkadaşımın incelemesi sonucu okumaya karar verdim. Kitap kafamda oluşturduğum konudan o kadar farklı çıktı ki, tam bir hayal kırıklığı demeliyim. Okurken sinir sistemim felç geçirdi diyebilirim... Bu kitapta ne anlatılmak istenmiş? Okuyucuya verilmek istenen neydi? Anlayabilmiş değilim. Yazarın bitmek bilmeyen, uzun uzadıya yorucu betimlemeleri şöyle dursun, konusu benim sabrımı, sinirlerimi fazlasıyla sınadı diyebilirim. Yazar Venedik'te bir tatile çıkıyor ve bu tatilde Polonyalı 14-15 yaşlarında 3 kardeşle karşılaşıyor. Zaten hikayenin başlama yeri de bu kardeşler... Kardeşleri tasvir etmesinden sonra bizi normal bir hikayenin beklemediği az çok anlaşılıyor. Çünkü, çocukların giyimi ile ilgili yaptığı şu tanım beni oldukça rahatsız etmiştir: "fazla kapalı ve 'yakışıksız' sayılacak derecede iffetli... Vücutlarının zarafetini gizlemişlerdi..." bu tanım karşısında aklımda hemen şöyle bir soru oluştu. Acaba yazarın çocuklara bakış acısı nasıldı? Ne gibi düşünceler vardı kafasında? Hadi burayı geçtik diyelim. Ya sonrasında gene bu Polonyalı kardeşlerden biri olan oğlan çocuğuna karşı geliştirdiği duyguları, uzun uzadıya betimlemelere döktüğü o absürt düşüncelerine ne demeli... Çok düşündürücü ve rahatsız edici asla ve asla normalleştirilemeyecek kadar anormal bir durum ve kitap bana göre... Bir düşünsenize bu çocukların anne veya babası olduğunuzu, babası yaşında hatta dedesi yaşında sayılacak bir insanın, evladınızı uzaktan izleyip, onun duruşundan, tavrından, hareketlerinden, gülüşünden, konuşmasından kendine pay çıkarıp mutluluk duyduğunu!? Düşünmesi bile sinirlerimin gerilmesine yetti. Ben bu kitabı kesinlikle ahlak dışı buldum. Anormal olacak duygular normalleştirilmeye çalışılarak okuyucuya sunulmuş. Yazarın ilk okuduğum ve kesinlikle son okuyacağım kitabı olacaktır... Keyifli okumalar 1k.

Venedik'te ÖlümThomas Mann · Can Yayınları · 20073,598 okunma

··

268 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.