Umberto Eco artık iyiden iyiye 'kişi, kişisel ansiklopedisine göre kitap ve yazar seçmelidir' i içime işledi. İnanılmaz bir öykü, içinde ne yok ki: aşk, zaman, tanrı, olasılık, geometri, coğrafya, tarih, felsefe. Ama sakın bunu bir curcuna, bir ordan bir buradan diye kabul etmeyin. Hepsi tatlı bir uyum ile işlenmiş. Yazar, eline geçen çok eski yıllarda yazılmış, Roberto adında birinin kendi günlüklerine dayanarak bir roman kurgulamış. Ne kadarı gerçek ne kadarı kurgu anlamak mümkün değil, kendisinin de dediği gibi: 'okuyucuya asla gerçek şeyler anlatıyormuş gibi yapıldığını söylemeyin' i çok güzel işlemiş. Olaylar 1650 ler Avrupa'sında başlayıp, büyük okyanusun 180° merideyininde Fiji, Solomon adaları civarında bir mercan adasında sonlanıyor. Konu Avrupa coğrafyasında geçtiğinden kişiler, alıntılar ve söylemler Hristiyan Avrupasına ait. Dolayısı ile bu okumayı epeyce zorlaştırıyor ve benim kişisel ansiklopedimin dışına çıktı. Hepsini tek tek araştırıp okumak zorunda kaldım. Keşke dedim, şu konu benim kişisel ansiklopedime göre bir kişi-mekan-olaylar çerçevesinde geçşeymiş. Ancak diğer taraftan neler öğrendim neler. Önümde harita açık o ada senin bu ada benim, o bitki senin bu ağaç benim, o gemi bölümü senin şu gemi terminolojisi benim, o tarihsel kahraman senin şu antik kişi benim okudum, öğrendim. Hayyam'ın pergel alegorisine rastlamak ayrıca çok hoştu. Kıskançlık üzerine kafa patlatmak çok keyifliydi. Paralel evrenler kuramını tekrar düşünmek eğlenceliydi. Eco, yazar denen kişinin durmadan okumak, araştırmak, keşfetmek, öğrenmek zorunda olduğunun nefis bir örneği. Öylesine, 'aklıma şu geldi, yazayım' diyen yeni yetme yazarlara örnek olmasını dilerim. Edit: Latinceye iyiden merak sardım. Aşık olun. İyi okumalar dilerim.

Önceki Günün AdasıUmberto Eco · Can Yayınları · 2017396 okunma

·

57 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.