İnsan ya kafasıyla ya gönlüyle ya etiyle yaşar. Ya mazide yaşar, ya istikbalde yaşar. Mâzi lağım, istikbal uçurum. Kafam önüme atılan kemikleri yalamaya mahkûm bir sokak iti. Gönül... Hangi gönül? Ne bekliyorum. Kardan heykel yapan adam. Tutunmak istediğim her dal kırılıyor. Ve bir harman beygirinin erzel hayatı. Etrafımdakiler buhranlarıma tabiat kadar kayıtsız.
Sayfa 244Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.