Mahallede top oynayarak, koşuşturarak geçti çoçukluğum. Her allahın günü top oynar her günde komşu ayşe teyzenin bahçesine topumuzu kaçırırdık. Bir kaç defa bizi kibarca s.gidin başka yerde oynayın insan kuruları diye uyardıktan sonra topumuzu patlatmaya başladı. Neymiş çiçekleri kırılıyormuş. Zaten üç kuruş harçlığımızdan zar zor biriktirdiğimiz parayla topu güç bela satın alıyoruz üstüne yaşlı cadı topumuzu patlatıyordu. Artık gözümü intikam bürümüştü. İntikam istiyordum dayı intikam. Her şeyden çok intikam istiyordum. Bahçesine tırmanıp çiçeklerinin hepsini kırma kararı aldım. Günlerce pusuya yatıp evden gitmesini bekledim gittiği anda evin duvarına tırmandım tam içeriye yavaşça inecekken gümm. Düştüm ve ayağımı kırdım. Hareket edemiyordum. Kadın gelene kadar bahçede kıvrandım. Hastaneye giderken aklımda şu soru vardı. Kim suçlu? Onun bahçesine zarar veren ben mi? Yoksa zarar verdiğimiz için bize zarar veren o kadın mı? Bu bana büyük bir hayat dersi oldu. İşte Moby Dick kitabını okuduğumda bu hayat dersi geldi gözümünün önüne. Bu anıyı okuyun gerekli çıkarımı yapın kitabı okumayın çünkü bommmmmmmmmmboş saatlerce balinanın yüzgecinden libozomuna rnasına dnasına kadar sayfalarca anlatıyor. Bir de doğaya karşı savaşında kendini haklı gösteriyor. O yüzden hamsi balığı değilseniz balina tarafından yenme korkunuz yoksa okumayabilirsiniz. Tavsiye puanı: 4/10

Moby DickHerman Melville · Yapı Kredi Yayınları · 20215,7bin okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yetişir