"Babam öldü ve devrim oldu. Eve gidesim yok." Arap baharı hakkında genel kültür edinebileceğiniz, Tunus'daki devrim hakkında az çok bilgi sahibi olabileceğiniz, sık sık altını çizeceğiniz cümlelerin olduğu bir kitap. Hayır, öyle basit aşk romanlarından filan değil, ne münasebet! "neffasati fi'l-u'gad'" yani düğümlere üfleyen kadınlar... kitap gereğinden çok uzun olsa da beni etkileyen yegane kısım Tunus'daki 3 kadının erkeklerin olduğu bir kıraathaneye girip kahve istemesiydi. Hayır, bu kısım değil. Kahvede oturan adamlardan biri bu kadınlardan Amira'ya buranın bir erkek kahvesi olduğunu hatırlatması üzerine, "Bayan, burası erkekler kahvesi." Amira'nin dedikleri: "Ne demek erkek kahvesi? Sen kimsin? Tunus'ta yok öyle şeyler! Siz çıkarıyorsunuz bunları. Burası laik bir ülke!" Türkiye de laik bir ülke! Bazen gönül diyor, kalk topla kitaplarını her köşe başında olan bir kıraathane bul malum kütüphane olmadığı kadar var o aptal yerlerden, dal içeri. Otur bir masaya bir gazoz sipariş et. Ama ne olur biliyor musunuz? Erkeklerden önce kadınlar eleştirir bu hareketinizi. Erkeklerin vakit geçirmesi için her köşe başında bir kahve varken, bir kadının en basitinden kitap okuması için dahi bir yer bulmak güç mahallelerde. Ülke laik ama beyinler değil. Okuyun kitabı. Orada geçen şu cümle üzerine de uzun uzun düşünün bence: "Öyle şey mi olur? Ben hiç görmedim bir topluluğun çaresiz bir kadının zekası karşısında nutku tutulup teslim olduğunu. Sen gördün mü?" Neyseee bir gün çöle filan gitmek istiyorum. Çölün suyundan içip çöle yeniden dönmek filan. Zamanın durduğu o yere ben de gitmek istiyorum. Düğümlere üfleyen kadınlar gibi olmak...

Düğümlere Üfleyen KadınlarEce Temelkuran · Can Yayınları · 20164,242 okunma

·

129 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.