“Çünkü umudumu kaybedersem, hayatı taşıyacak hiç gücüm kalmaz.”
.
Ayşe Kulin’in “Umut - Hayat Akan Bir Sudur” isimli romanını çok severek okudum. Kitabın ilk sayfalarında karakterler için hazırlanmış küçük bir soy ağacı vardı ve ilk gördüğümde biraz gözüm korkmuştu, itiraf edeyim. Romanlarda karakter sayısının çok olmasının normal olduğunun farkındayım ama bu durum, karakterlerin çok yüzeysel bir şekilde anlatılmasına da sebep olabiliyor zaman zaman. Yine de korkularım boşa çıktı çünkü kitaptaki her karakter özenle işlenmiş, hayat hikayeleri ayrıntılı ama sıkıcı olmayan bir şekilde anlatılmıştı.
.
İlk defa Ayşe Kulin okudum ve bu romanı da tesadüfen seçmiştim ama kitap isminin hakkını vererek hayatın sürekli akan, durmayan bir su olduğunu hatırlatıyor okuyucuya. Tüm üzüntüler, heyecanlar, ayrılıklar, başarılar.. sadece gürül gürül akan bir nehirin üzerinden geçtiği taşlar gibi çoğu zaman. Ne yaşanırsa yaşansın, kişi hayatta olduğu sürece bu nehrin hep akacağını, kendine yeni yollar çizeceğini hatırlatıyor Kulin.
.
Bu aralar dönemsel ve tarihi içerikli dizi, film ve kitaplara çok ilgim var. İnsanların yaşam şekilleri, davranışları ve önem verdikleri konuların dönemlere göre nasıl değiştiğini görmek ya da okumak çok hoşuma gidiyor. Umut, bu anlamda da çok sevdiğim bir roman oldu çünkü Osmanlı İmparatorluğunun son zamanları ile Cumhuriyetin ilk zamanlarını anlatıyor. Her alandaki değişimleri ve ilerlemeleri görmek, insanların yeniliklere ayak uydurmalarını okumak çok keyifliydi. Kitap sakin sakin ama inanılmaz bir akıcılıkla ilerliyor. Çok kısa bir sürede okunabilir diye düşünüyorum, hikaye ise iç ısıtıcı nitelikte. Ailevi değerler, kişilerin kendi hayatlarını kazanma süreçleri, duyguların zaman içindeki işlenişi... Bence harika bir romandı, tavsiye ediyorum. İyi okumalar! 
Umut 
Ayşe Kulin
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.