Kitap adından da anlaşılacağı gibi bir biyografi. Daha doğrusu üç biyografi. Ancak tahmin ettiğimiz gibi en azından benim tahmin ettiğim gibi kuru bir biyografi, kronolojik birer yaşam öyküsü değiller. Zweig bu üç büyük ustanın tüm eserlerini incelemiş. Onları yazmaya nelerin ittiğini, kimlerden nasıl etkilendiklerini, yazarken içinde bulundukları durumları tek tek ele almış. Son bölümde de sık sık bu üç büyük ustayı karşılaştırmış. İlk bölümde Balzac’ı ele anlatmış. Balzac Napolyon döneminde ondan etkilenmiş ancak kılıcıyla değil kalemiyle var olmuş. Balzac’ ın kahramanları da tıpkı Napolyon gibidir diyor Zweig. (Balzac’ın kahramanları hırs küpüdürler, her şeyin tamamını isterler. Hepsinin serüveni aynıdır. Bir fayton yanlarından vınlayarak geçer, tekerlekler üzerlerine çamur sıçratır, faytoncu kırbacı sallar, ama içinde genç bir kız oturmaktadır, saçlarının arasında mücevherler parlar. Bir bakış hızla eser geçer. Kadın çekici ve güzeldir. Bir zevk sembolüdür ve Balzac’ın bütün kahramanlarının bu anda bir tek arzusu vardır: Bu kadın, bu araba, bu uşak, bu zenginlik, Paris, dünya bana ait olmalıdır!) İkinci bölümde Dickens ele alınmış. Dickens’ın yazdıkları dönemin İngiltere’sinin zevkiyle birebir örtüşmektedir diyor Zweig.( Dickens’ta bütün arzuların nihai hedefi, içinde neşeli çocukların oynadığı yeşillikler arasında sevimli, küçük bir ev) . Üçüncü bölüm ve neredeyse asıl bölüm Dostoyevski’ye ayrılmış. Anladığım kadarıyla Zweig da bir Dostoyevski hayranı. Onun yaşamı, hastalığı, Sibirya’da kürek mahkumu olarak geçirdiği dört yıl, Avrupa’da bulunduğu zamanlar, düşünceleri, dini inancı, hayatı sorgulama biçimi, nasıl öldüğü, eserleri ve karakterleri üzerinden derinlemesine incelenmiş. ( Dostoyevski’nin romanlarında asla dinlenemeyiz, asla yumuşak ve ritmik bir okumaya kendimizi bırakamayız, asla huzur içinde nefes almamıza izin vermez, sürekli elektriğe tutulmuş gibi sarsılırız.) Kendi hayatının da sürekli zorluklarla geçmesi eserlerine yansımıştır.( Yaşlı bir posta beygiri gibi çalışarak, memleketinden kaçıp Avrupa’yı dolaşırken, bazen son düzeltmeleri yapacak zaman ve huzur bulamamıştır, bu bilginler bilgini bunun farkındadır ve bunu bir kusur olarak duyumsamaktadır! Ne şartlar altında çalıştığımı bir görseler. Benden kusursuz şaheserler bekliyorlar, oysa ben en acı en sefil sıkıntılar yüzünden alelacele yazmak zorundayım, diye bağırır acılar içinde. Mâlikanelerinde rahat rahat oturup satırları düzeltebilen ve başka da bir şeylerini kıskanmadığı Tolstoy ve Turgenyev’e lanetler yağdırır.)Özellikle Dostoyevski kısmı defalarca okunabilecek derinlikte yazılmış. Dolu dolu bir eser olmuş Zweig’in kalemine sağlık.

Üç Büyük UstaStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20215,1bin okunma

·

114 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.