Zübüklük
Hepimizde birer parça olan zübüklük birleşip işte başımıza böyle zübükler çıkıyor.
Oysa zübüklük bizde, bizim içimizde. Onları biz, kendi zübüklüğümüzden yaratıyoruz. Sonra, kendi zübüklüklerimizin bir tek Zübük’te birleştiğini görünce ona kızıyoruz.
Bu zübükler her yerde var, biz zübükle nerde varsak, onlar da orda…
Zübük İbrahim paramı alıp beni kandırdığı için böyle söylemiyorum.
Ama böyle doğru düşünebilmem için, benim de aldatılmam gerekliydi.
Nasıl aldandığını kimseye söylemedim. Aslında aldatmak isteyen bendim.
Zübükler de işte bu duygumuzdan yararlanıp bizi kandırıyorlar.
Daha doğrusu,biz önce kendimizi kandırıp,onları da bizi kandırsınlar diye zorluyoruz. Kendi içimizdeki zübüklükleri biriktirip,birleştirip zorlaya zorlaya zübük yaratıyoruz. Gerçekte zübük biziz, benim, sensin…
Karşımıza bir zübük çıkıyorsa,onun zübüklüğünde bizim de bir parçamız var.
1961Kitabı okudu
··
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.