208 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Yusuf Akçura 1913 yılının Suriye ve Filistin'ini objektif bir şekilde, zamanın siyasi olaylarının gelişimini de dikkate alarak Orenburg'daki Vakit gazetesine gönderdiği mektuplar aracılığıyla bize sunmuş. Genel olarak bakınca Yusuf Akçura ideolojik görüşlerini bir tarafa bırakarak bize o dönemin bir panoramasını anlatmış. Bazı önemli noktalar üzerinde durmakta fayda var.
1) O dönemde Osmanlı Devleti'nin yönetimindeki aksaklıkların sosyal hayata yansımalarını görebiliyoruz. Devlet memurlarının ahlaksızlıkları ve umursamazlıkları, artan yolsuzluklar, devletin vatan haline gelememesi ve bu durumun yarattığı ikilemleri çok net bir şekilde görüyoruz.
2) Birinci maddede yer alan sorunlardan istifade edip tabir-i cazise özerklik(otonomi) kuran, günümüzde sık sık kullanılan bir tabirle devlet içerisinde yeni bir devlet oluşturmuş bazı guruplar var. Oportinüst bir yaklaşımla kendi devletlerini kurmaları ve genellikle Müslümanların bu gurupları kendilerinden üstün görmeleri ve bunun sonucunda kurtuluşu ya da muasır medeniyetler seviyesine çıkmanın yolunun bu grupların daha da nüfuzu hale gelmelerinde görmeleri. Aslında haksız da sayılmazlar. Devletin yetersizlikleri ortada. Acaba liberalliğin fazlası zararlı mı?
3) Yukarıda bahsettiğim olayların günümüzde Ortadoğuda yaşanan olayların temellerini oluşturması tarihten ibret alınmadığının bir göstergesi. 1913 yılında Fransızların, Yahudilerin o bölgede nüfuz sahibi olmaları günümüzde yaşanan olayları kaçınılmaz hale getirmiş.
Genel olarak bakınca şu söz bütün bu olayları gayet net bir şekilde özetleyebilir. YEMEYENİN MALINI YERLER. Ve tabii ki ibret alınmayan tarih tekerrürden ibaret kalır.
Son olarak bu kitabı kütüphaneme eklememe vesile olan
Kitap Şuuru ailesine ve 
Oğuzhan Saygılı beye teşekkür ederim. Tarihten ibret almak ve tekerrür eden tarihi, nesne olarak değil dönüştüren bir özne olarak değiştirebilmek umuduyla.
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.