Suriye ve Filistin Mektupları
Yusuf Akçura
Yorumlar ve İncelemeler
Türkçülük akımının en büyük temsilcilerinden olan Yusuf Akçura Suriye ve Filistin gezisindeki gözlemlerini yazıp "Vakit" gazetesine göndermiş ve bu mektuplar yayınlanmış.
Suriye ve Filistin topraklarının elden gitmesi 1917-1918 yıllarında oluyor bilindiği üzere... İşgaller, hainlikler, savunulamaz hale gelen cepheler. Ama "Suriye ve Filistin Mektupları"nı okurken "biz bu toprakları çok daha önce kaybetmişiz zaten" dedim. Bir milleti var eden, ayakta tutan, yücelten dildir. Dil varsa bağlılık, birlik, beraberlik vardır. Ve herşey dil temellerinin üzerine kurulur. Parçalanmak, bozulmak istenen milletler önce dillerinden vurulur. Yusuf Akçura'nın mektupları bize gösteriyor ki bu topraklarda Fransız, Yahudi, Alman, İngiliz, Arap varmış ama Türk yokmuş... Yazışma dili Fransızca, konuşma dili İngilizce, Fransızca, Almanca ama Osmanlı toprağı olan bu yerlerde Türkçe konuşan yok! "Niye Türkçe konuşmuyorsun?" diyen de yok! Eğitim veren doğru düzgün kurum yok, ne dinî ne millî... Nerede güzel eğitim veren gösterişli bina varsa ya Fransız ya Alman yada Yahudi...
Yahudiler Araplar ve Türkler gibi değil önce dillerine bağlılar sonra dinlerine... Çalışıp çabalıyorlar. Siyonist olduklarını gururla söylüyorlar. Ve şu anda Filistin'in, Suriye'nin Kudüs'ün hali ortada...
Okurken sinirlenip elimden bıraka bıraka bitirdiğim bir kitap oldu.
Gerçek tarihe meraklı herkese tavsiye ederim.
İyi okumalar.
Kitap Şuuru
"
Yusuf Has Hacip, Kutadgu Bilig adlı eserinde, «Memleketi alan kılıç ile almıştır, memleketi tutan kalem ile tutmuştur.» diyordu.
İşbu kitapta kılıç ile alınan memleketin kalem ile nasıl tutulamadığı göreceksiniz.
"
Kitap Şuuru
208 syf.
9/10 puan verdi
Yusuf Akçura'nın Suriye ziyareti üzerine yazmış olduğu mektuplardan oluşmuş bir kitap. Suriye, Filistin ziyaretlerinde gezdiği ve gördüğü yeri, insanlarını, orada yaşayan milletlerin yaşayışları aktarılmış. Gezdiği yerlerdeki milletlerin yaptırdığı okullarla -Amerikan, İngiliz, Fransız- öğrencileri kendi amaç ve idealleri için yetiştirerek şehrin öğrencilerini kendi düşünceleri altında topluyorlar. çok tanıdık gelen bu olay yüzyıl öncesinden süregeldiğini gösteriyor. Bir millet yok edilmek istenirse ilk önce dili ve eğitimi ele geçirilmeli, burada da bunun amaçlandığı ve başarıya ulaşıldığı gözler önüne seriliyor. Bir kere okunup rafa kaldırılacak bir kitap olarak göremedim bunu, bence daha sonra tekrar okunması gereken kitaplar arasında yer almalı gerçekleri, olanları daha iyi kavrayabilmek adına.
Daha önce yazardan ve kitaptan bihaber olup beni Yusuf Akçura ve bu kitapla tanışmama vesile olan Kitap Şuuru'na teşekkür ediyorum..
#KitapŞuuru
Yusuf Akçura 2.Meşrutiyet'in ilanından sonra İstanbul'a gelerek Türk Derneği ve Türk Ocağı'nın kurulmasına katkıda bulunmuştur. 1911'de de Türk Yurdu dergisini çıkaramaya başlamıştır. 1913'te Suriye, Filistin bölgelerini gezdikten sonra Hicaz'a giderek hacı olmuştur. Akçura'nın 1913'te çıktığı Hicaz yolculuğundan Orenburg'da(Rusya'da bir şehir) çıkmakta olan Vakit gazetesine gönderdiği mektuplar, Nisan ve Ekim ayları arasındaki çeşitli sayılarda neşredilmiştir. Fakat Akçura ile ilgili yazılan eserlerde bu makalelerden bahsedilmemektedir. İşbu kitapta bu makalelerin Latin alfabesine neşredilmiş ve tercüme edilmiş halini görmekteyiz.
Fransızlar, Suriye'de Türkiye'nin varisi olmaya yüzyıldan beri hazırlanıyorlar. Fransız gemileri, her on beş günde bir defa, İstanbul'dan Beyrut'a geliyor, buradan da Suriye sahilindeki çeşitli şehirlere uğruyor, bahriye ıstılahatı ile söylemek gerekirse kabotaj yapıyor. Ondan sonra dönüp Fransa'ya gidiyor.
...Böyle olsa da Türkler medeni, milli varlıklarını kaybetmezler, uzak ya da yakın bir istikbalde yeniden güzel günler görebilirler.
Ah yok: Ben Arapların Türklerle tamamen müsavi olmalarına karşı değilim, Osmanlı İmparatorluğu'nda Türk ve Arap'ın hakları eşit olsun. Lakin Arapların Türkleri yiyip bitirmelerine, temsil etmelerine razı olamam.
Kitap Şuuru
