Küba Devrimi'nin iki kahramanı yanyana. Ernesto Arjanti'nde orta halli bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelmiştir. Babasının kökeni İrlanda, annesinin İspanya'ya dayanıyordu. Daha lise yıllarında dünyayı değiştirmeyi hayal ediyordu. Tıp okudu, 24 yaşında Latin Amerika turuna çıktı. Maddiyata hiçbir zaman önem vermedi. O hep fikirlerin, ideallerin, hayallerin peşinden koştu. Fidel'i ve Raul'u tanıdı. Onların hayallerine ve ideallerine tutundu. Astım hastası olduğu için nefes nefese kalan, her boş vaktinde bir köşede kitap okuyan bu adam 31 yaşında devrim yapacağını nereden bilebilirdi ki..
《☆☆☆》
Devrimcilerden iyi bir siyasetçi ve iyi bir baba olmaz. Ernesto da Fidel de bunu bir kez daha ispatlamışlardı. Acaba Küba'da kalıp bakanlık yapmaya devam etse ne olurdu diye düşünüyorum. Ama Che'nin aklında hep özgür bir Latin Amerika vardı. Onu anlatacak kelimeleri buraya sığdıramam belki ama eminim hayatımızın bir döneminde onu mutlaka örnek aldık ya da hayran olduk. Ben hala örnek alıyorum ve hayranım.
《☆☆☆》
Che'nin hayalperestliğini, ideallerinden vazgeçmemesini, adil ve dürüst olmasını, sözünü sakınmamasını, gerçeklerin ve doğruların peşinden koşmasını seviyorum. Onlar bambaşka bir şey denediler. Tüm yokluklara ve ambargolara rağmen. Ernesto Che Guevara kısa denebilecek bir yaşama koskocaman bir hikaye sığdırdı.
《☆☆☆》
》Belki hiçbir şey yolunda gitmedi; ama hiçbir şey de beni yolumdan etmedi!
》Dik dur ve gülümse. Bırak neden gülümsediğini merak etsinler.
》Hayatta öyle seçimler yap ki kazandığın şeyler, kaybettiklerine değsin...
