Nisan'ın 13'üydü, babanın doğumgünü. Cumaydı günlerden
Ölümünden yıllar sonra
Öğrendim onu izleyen günleri dolduran arayışındaki
Umutsuzluğu, nasıl saçtığını gözyaşlarını
Paris'in parke taşlarına.
Bir geceliğine erteledim
Paniklerini, ateşlerini, en büyük korkunu -
O karataşı, büyük kederinin başının içindeki.
Aradığın düşü, bir kez daha sana verilmesi için
Yalvardığın hayatı ele geçiremiyecektin bir daha, asla.
Güncen anlattı bana çektiğin işkenceyi.
Düşleyebiliyorum nasıl ziyaret ettiğini kutsal yerlerinin hepsini
Var gücünle inanarak onu orada yakalayacağına bir şekilde,
Önceden kestirerek ya da bir rastlantı sonucu-
Genelde ciddi bir aşk için işten olmayan o yöntemlerle.
İnancının seni son yanıltması değildi bu.
Bu arada birkaç saatliğine ben vardım
Kadere rüşvet verdim getirmesi için seni.
Sen de bir büyücü gibi çalışıyor muydun benim belirmem için?
Bilmiyordum
Nasıl gerekli olmaya başladığımı
Ve Kaderin nasıl bir acil ameliyat için kullanacağını
Fazla düşünmeden kendi çıkarlarıma hizmet edişimi