Kitabın ilk sayfalarında “Kadınlar ile erkeklerin IQ’su hemen hemen eşittir ama erkekler zekalarını abartma, kadınlar ise küçümseme eğilimindedir.” diye minik bir not var. Ne dersiniz sanki biraz haklılık payı var gibi? Tam da bu kitabı okurken yöneticimle aramızda bir konuşma yaşandı. Kalıpları yıkmaya çalışan güçlü bir kadın olmaya çalışırken kendimi farketmeden kalıplara soktuğumu gördüm. Ne mi oldu? Harika geçen bir toplantıdan çıktım yöneticim heyecanla yanıma geldi toplantının nasıl geçtiğini sordu. Benim cevabım ise gülümseme eşliğinde mini minnacık bir “İyiydi.” oldu. Bu cevabım verdiğim izlenimden önce kendime yaptığım bir haksızlıktı. İşte bu kitap tam olarak bu konuya parmak basıyor. Kadınların kendilerini markalaştırırken yaşadığı zorluklara ve hak ettiği değeri çoğunlukla kendisinin kendisine vermediğine. Tabii bu yorumum olumsuz bir algı oluşturmasın, bu kitap eleştirilerden değil farkındalıklardan ve önerilerden oluşuyor. Kitap bazen kadınların kendi kendine bazense toplum kaynaklı sınırlar oluşturmasından, eşitsizliklerin üstesinden nasıl gelineceğinden ve kendini nasıl markalaştırması gerektiğinden bahsediyor. Kitapla ilgili tek olumsuz yorumum ise tekrara düşen bölümlerin olması. Bu da bazı aşamalarda sıkıcı olabiliyor ama kesinlike okumaya değer.

Markalaşan KadınlarCatherine Kaputa · Mediacat Yayıncılık · 201624 okunma

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

VOC • Vista of Colors