"Şimdi birimiz buradan çıkıcak. Kurtulacak. Çekildiğimiz fotoğrafları alıp bir çerçeveye koyacak, çerçeveyi duvara asacak, geçip karşısına bizi izleyecek. Zaman o anda donacak..."
Göz yaşları içinde bitirdiğim bir kitap... İlk defa böylesine güzel bir kitabın kısa olmasına sevindim çünkü büyük ihtimalle daha uzun olsaydı ağlamaktan helak olurdum.
Kitabın konusu şu ki; Bestegül okula gitmek için evden ayrılıyor ve on üç kişi ile metroya biniyor. O on üç kişiyle neler yaşayacağından habersiz... O gün metronun son durağından çıkamıyorlar. Bestegül ve diğer on üç kişi istasyonda mahsur kalıyor. Açlık, susuzluk ve ölüm ile mücadele ediyorlar. Etmeye çalışıyorlar daha doğru olur, aslında.
Her bölümde mutlaka üzüleceğiniz hatta ağlayacağınız, ağlamasanız bile içinizin burkulduğu yerler var maalesef. 218 sayfalık kitaba nasıl bu kadar hüzün yerleştirebilmiş anlam veremiyorum. Ne kadar duygusal bir kitap olsa da gerçekten çok severek okuduğum bir kitap oldu. Almakta hiç tereddüt etmeyin derim.
"Şimdi birimiz sağ kalacak ama solu ölmüş olacak. Birimiz, birimizin duvarına asılmış bir çerçevenin içinde yaşlanacağız. Birimiz için şarkı bitecek, fakat her ikimiz de dans etmeyi bırakacağız..."
