"Gece her şeyi karartsa bile ayı karartamazdı."
Ve Karantina serisinin üçüncü perdesinin de sonuna geldik. Bence bu hikaye üçüncü kitapta final olmalıydı ve tadında bırakılmalıydı, dördüncü ve beşinci kitapların fazla olduğunu düşünüyorum. O bir puanı kırmamın sebebi hem sonda yaşanan olay hem de serinin final olmamasıydı.
Duyduğunuz, gördüğünüz her şey yalan ve biz sonlara doğru bütün gerçekleri öğreniyoruz. Keşke bütün gerçekleri yalan çıkarmasaydı, ben ne olduğumu şaşırdım yani onu sindiremeden bir başka şey çıkıyordu. Çok karmaşıktı. Ama yine de okurken eğlendim. İnsanın içinde bir merak oluşturuyor ve sizi sürekli okumaya itiyor. Aynı zamanda öğrendiğiniz her bilgiyi de sorgulamaya başlıyorsunuz, "Acaba bu da mı gerçek değil?" diye.
Zaten tasarımı yine muhteşem... Karton kapağından cildine, cildinden ayracına, ayracından bölüm geçişleri bile çok güzel tasarlanmıştı. Başka bir bölüme geçerken o sayfalardaki ek yazıları okumak benim çok hoşuma gitti.
"Ve hiç unutma, ışıklar sadece karanlıkta yanar."
