Molière’in Cimri’si adını çok duymuştum güzel olduğunu da düşünüyordum çünkü Türkiyede birçok kumpanyada çok defa oynanmış ve oynanmaya da devam eden bir tiyatro oyunu olduğunu biliyordum. Geçen zaman içinde seyircisinin izlemeye devam etmesi onu dünyada hatrı sayılır bir konuma getirmiş olacak ki Türkiyede bile çok izlenen oyunlar arasında. Temel olarak güldürü diyebileceğimiz oyunda kıssadan hisse, ne ekersen onu biçersin tarzında gönderme diyebileceğimiz bir taraf da var. Cem Yılmaz’ın da dediği “güldürürken düşündürmek” deyişi burada vücut buluyor. Kitabını okumadan önce ben Serkan Keskin’in de oyuncusu olduğu Semaver Kumpanya’nın videolarında görmüştüm ilk kez bu kitabı ve o zaman da “ bir ara okuyayım ya ben bunu” demiştim şimdi de tekrar o videoları izleyince “bir ara gidip izleyeyim ya ben bunu” diyorum. Her sanat eseri herkese hitap etmediği gibi bu eseri beğenmeyen arkadaşlarım da var

Principessa della Luna bunlardan birisi. Evet onu hedef gösteriyorum çünkü kitap çok eğlenceli bayağı sesli sesli gülüyorsunuz okurken, hatta ben annemi çağırıp onunla birlikte -o da güldü- okudum. Şimdi ilk işim pandemi sonrasında Semaver Kumpanya’ya gidip bu oyunu Serkan Keskin’den izlemek olacak. İyi okumalar, iyi eğlenceler...