İnsan kendini ait hissettiği bir dünyada yaşadığında, kendine yakışanı ve kendine iyi geleni mutlaka bir şekilde buluyor. Yazarlar/ kitaplar dünyasında da öyle, yazarla tanışmak benim için güzel bir tevafuk. Edindiğim önbilgilerle hiç tereddüt etmeden üç kitabını aldım, Sisli Geceler ilk okuduğum ve iyi ki okuduğum dediğim romanı oldu. “Kadın yazarların annesi” olarak anılan, Edebiyat öğretmeni Zorlutuna, 83 yıllık hayatına nice yaşanmışlıklar ve kitaplar sığdırmış. Bana Reşat Nuri Güntekin’in yazımını hissettirdi, aynı dönemlerde yaşayan iki edebiyat insanı olarak çok da şaşırmamalı aslında..
Kitabın biçimce ilerleyişi çok akıcı, konu olarak da ilgiyle ilerlenildiğinden kısa ama anlamlı bir sürede keyifle okuyup bitirebileceğiniz bir eser, tabiri caizse su gibi aktı’ demek yeridir. 18 yaşındaki Mine’nin yaşadığı köşkte ailesi ve akrabalarıyla olan ilişkilieri, büyük aşkı işlenmiş. Olaylar örgüsüne daha detaylı baktığımızda aşklar/ ıstıraplar/ aile ilişkileri işlenmiş demeliyim. Okuyunca suçlu olanlar var diyorsunuz ama bi taraftan da kitapta alıntı olarak geçen bir cümlede olduğu gibi, “Ortada bir günah vardı fakat günahkar yoktu..” (S/ 167) fikrine kapılıp yaşanmış zorlukları haklılık paylarıyla kabulleniyorsunuz..
Yazarın değerli olduğuna inandığım ve kitaplarında çok okuma sayısı göremediğimden, akıcı/ sakin roman ve hikaye severler tarafından eserin okunmasını tavsiye etmek için yazdım bu incelemeyi biraz da, ayrıca 1900’lü yılların İstanbul’u da harika betimlemelerle okunmaya değer. Yüreğe damlayan gözyaşlarına rağmen..
Keyifli okumalar/la..
