Betimlemeler harika, oldukça yoğun ve arada durmak iyi geliyor. Camus okumak yürürken etrafı seyretmek gibi gerçekten. Ani yaşamak ve biraz da düşünmek, hep düşünmek! Varoluşumuzu ve var olma çabası üzerine düşünmeye teşvik eden harika eserlerinden. Günümüzde mutsuzluk temel problemimiz. Mersault bir insanı öldürür ama onu içinde yaşatır. Fakir ve sabahtan akşama kadar köle gibi çalışan Mersault bu yoğunlukta mutlu olacak bir zaman bulamaz ve " mutluluğa" dair yol bulma ve düşünme macerası burada başlar. Ölüm kavramını düşündüğümüzde acı, keder gibi kavramlar gelir hep akla. Oysa Camus'un mutlu ölüm üzerine düşünmeyi düşündürdüğü bu eserinde ki gibi ölüm mümkün değil midir? Sahi ölüm nedir? Mutlu bir ölüm mümkün müdür ?
Okunmaya değer.
