Camus okurken bazı yazarlara has olan o anlaşılamamışlık hissini duyumsuyor ve yazarı anlamak için içimde farklı bir istek duyuyorum. Oysa bu kitabında onu benim de anlayamadığımı hissettim ve belki bunun için de kitabı çok fazla sevemedim. Kitabın başında Jean Sarocchi’nin kaleme aldığı Mutlu Ölüm’ün Oluşumu başlığı ile kısa bir bölüm bulunmakta. İlk olarak kitabı okumayan arkadaşlara önerim bu bölümü mutlaka kitabı bitirdikten sonra okumaları. Zira içerisinde “spoiler” olarak nitelendirebileceğimiz birçok cümle yer alıyor ve zaten bu bölüm bir önsöz değil, hatta bana kalırsa bir inceleme de değil, daha ziyade bir eleştiri. Sarocchi burada başlığa da uygun olarak bu kitabın muhtemel oluşum safhalarını ortaya koyuyor ve yazarın hayatı ile kitap arasında köprüler kuruyor. Açıkçası ben bu bolümün zaruri olmadığını hatta daha ileri giderek yazara ve kitaba karşı yapılan bir haksızlık olduğunu düşünüyorum. Nedenini ise birazdan açıklayacağım. Bu kitap Yabancı ve Düşüş’e kıyasla okunması çok daha zor olan bir kitaptı benim için ve sanıyorum birçok kişi bu konuda bana katılacaktır. Bunun nedeni yazarın ağır üslubunun burada da kendini belli etmesi değil, daha çok söz konusu kitabın bölümleri arasındaki farklılıklar ve kopukluklar. Okurken hissettiğim tam olarak bu oldu ve her bölümün başında farklı bir hikayeye başlar gibi hissetmeme ve heyecanlanmama rağmen bölümleri bitirmekte de kitabı elime almakta da zorlandığımı itiraf etmeliyim. Okurken yazarın kafasının karışık olduğunu, dahası ne anlatmak istediğini onun da tam olarak bilmediğini veyahut bölümleri ayrı ayrı yazıp sonradan bir araya getirmeye çalıştığını düşündüm. Kitabın tam olarak içine girememiş olmak elbette benim sorumluluğumdadır ancak benim burada anlatmaya çalıştığım şey bu kitabın yazarla tanışmak veya onun düşüncelerinin harikalığı arasında gezinmek için ilk tercih edilecek eseri olmadığını düşünmemdir. Bu kitap bana kalırsa bir giriş kitabı değil, daha çok yazarı tanımak, anlamak ve hayatını daha yakından öğrenmek isteyenlerin kitabıdır. 1942 yılında yayımlanan ve yazarın en ünlü kitabı olan Yabancı’nın aslında Mutlu Ölüm kitabından hayat bulduğu ve geliştiği söylenir, ki iki kitap karşılaştırılırsa bunun doğru olduğuna dair kanıtlar gerçekten de bulunmaktadır. Mutlu Ölüm’ün Oluşumu bölümü, kitabı bu noktada çok güzel değerlendiriyor ve Sisifos Söyleni, Tersi ve Yüzü gibi yazarın diğer kitapları ile de çeşitli bağlantılar kuruyor. Bunun yanında 1938 yılında tasarlanmış olan bu kitabı yazar yayımlamayı tercih etmedi ve kitabımız ancak o öldükten sonra 1971 yılında edebiyata kazandırıldı. Bu noktada yazarın kendisinin yayımlamak istemediği bir kitap için konuşurken pek de adil olamayabileceğimizi hatırlamanızı isterim. Arkadaşlarımın tavsiyesi ile bu kitabı elime aldığım ve yine onlar sayesinde giriş kısmını okumayı sona bıraktığım için mutluyum ve onlara çok teşekkür ediyorum. Çünkü Sarocchi’nin burada yapmış olduğu kitabı ve Camus’u anlama çalışması, içerisinde bana kalırsa çok yanlış bir cümle barındırıyor ve okuyucunun kitabın kilit noktasını yanlış anlamasına, dolayısıyla kitabı ve yazarı tümden farklı değerlendirmesine neden oluyor. Bir sonraki paragrafta bu olaydan bahsedeceğim ve bu nedenle kitabı henüz okumayanlar, benim incelememde de bu bölümü okumamayı tercih edebilirler. Bu bölümde yer alan söz konusu cümleyi aynen aktarıyorum: “Doğal Ölüm”ün düğümü, Roland Zagreus’un öldürülüşüdür. Romanın kahramanı Mersault onu ilk bölümde öldürür, parasına el koyar ve evine dönerken üşütür. Burayı okuyan bir kişi Mersault’un adamı öldürüp parasını çaldığını düşünüyor ancak kitabı okuduğumuzda yazar, bize bu yaşlı adamın ölmek istediğini ve bunu yapmasını kahramanımıza dolaylı da olsa kendisinin söylediğini anlatıyor. Sarocchi’nin kendisinin de dediği gibi ilk bölümün ve kitabın düğümü de bu nokta bana kalırsa. Mutlu olmak, mutlu yaşamak ve mutlu ölmek üzerine düşündüren kitabımız bu perspektiften bakılırsa çok farklı yorumlanabilir, bu konu üzerinde çokça duruşum da bu yüzdendir. Son olarak söylemek istediğim: Camus’u anlamak çoğu zaman güçtür ancak bu kitapta daha da güç.

Mutlu ÖlümAlbert Camus · Can Yayınları · 20164,802 okunma

··

645 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.