“Ustaların sırrı çok basitti: hatırlamak. Ama hatırlamak yola koyulduğun anda unuttuğun bir mücadeledir: zaman her şeyi hatırlayamaz. Yanında götüreceğin şeyleri seçersin ve geri kalanları ardında bırakırsın. Hayatta kalman için gereken şeyler vardır, yok etmen gereken şeyler vardır. Bundan fazlasını bilmeyiz. Ama neyi hatırlamak istediğimizi nasıl seçeceğiz? Bunun bir kuralı yok. Şairler güzelliğin, aşkın, duyguların veya acıların hatırlandığını söylerler. Ressamlar renkleri ve geceyi hatırlarlar. Müzisyenler sesleri ve bütün seslerin en güçlüsü olan kalbin atışlarını hatırlarlar. Belki de asıl sır budur: kalbinin sesini ve onu büyük bir hızla attıran şeyi hatırlamak.”