Kõbõ Abe'nin bitimsiz bir mücadeleyi anlattığı romanı. Sayfa sayısı bakımından az ama çok fazla derinlik barındırıyor. Anlattığı ya da bahsi geçen hemen her nesneyi metafor olarak görüyoruz. Buna rağmen okuyanı sıkmayan, akıcı bir üslupla yazılmış. Böcek toplamaya giden bir öğretmenin, kumda farklı bir böcek türü keşfedip, o böceğe adını vererek ansiklopedilerde kendine yer bulmak amacıyla çıktığı yolculukta başına gelenleri okuyoruz kitap boyunca. Yazar böcek toplayıcılıkla modern zamandan kopan bireyin dönüşümünü anlatıyor. Bu yönüyle de Kafka'nın Dönüşüm kitabıyla benzeşiyor. Dönüşüm öncesinde bireyin yaşadığı buhranı; insanın kendisinden vazgeçmesini, düş ve heyecanlarını yitirmesini, böcekleşmenin gerçekleşmesini ve insanlığın bitişini görüyoruz bu kitapta. Kişilerin ruh hallerinin detaylı anlatımında Japon toplumuyla ilgili bir sürü konu hakkında fikir sahibi olabiliyoruz. En çok dikkat çeken durum; kadının toplumdaki konumu ve kadına bakış açısı. Mesela sigara ve içki sadece erkek olan evlere dağıtılıyor. Kadının sonsuz bir fedakarlık ve sabır göstermesi bekleniyor olaylar karşısında. Zorbalığa da maruz kalsa erkeğe karşı fedakar ve düşünceli olmak zorunda. Bireysel bir dönüşümün öncesi yaşanıyorken bir yandan grupsal davranmanın önemi köylülerle vurgulanıyor. Bir gün sadece bir kişinin bile çalışmaması köy içindeki dengeyi bozacağından, kumların evleri yıkıp felakete sebep olabileceğinden, köylülerin hepsi birbiri için çalışma bilincine ve isteğine sahip. Başlarda ümitvar olan, düştüğü çukurdan kurtulabilme düşüncesine sahip olan ana karakter arkadaşlarının kendisini aramaya koyulacağıyla ilgili umutlu ve hatta bununla ilgili çabalarken sonu su bulmaya varan bir mucitlikle karşı karşıya geliyor. Ama gerçekte kimsenin kimseyi umursamadığı, alışmanın insan için şans mı, talihsizlik mi olduğunu sorgulatan kitap kendi türü içinde okumaya değeceklerden.

Kumların KadınıKobo Abe · Merkez Kitap · 20082,076 okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.