Günaydın güzel insanlar. Mario Mazzanti’nin diğer kitaplarına göre daha fazla eleştiri alan, 3 yıl aradan sonra tekrar döndüğüm ve biraz hayal kırıklığına uğradığım bir eseri oldu. Neden? Tarihsel sahneler var ama öyle 300 sayfa değil. Tarihi kesitler ve tarihi hikayeler birbirine uyumlaştırılmış ancak Dan Brown’a atıflar var birkaç tane ve bu rahatsız edici. Bir insanın başka birinin eserine çok fazla yorum yapması hoş olmuyor, kendi eserinde onu eleştirmesi vs. Bana anlamsız geliyor. Dan Brown ile kıyaslamak istiyorsan kendini, bırak bunu eleştirmenler yapsın. O adam bilgiyi ve romanı çok güzel harmanlayıp, heyecan sahnelerini diri tutmayı başarıyor. Sen ise sıkıcı sahneleri uzun tutuyorsun. Boş ver, kendini rezil etme. Yiğidi öldürdükten sonra hakkını verme kısmı geldi. Tarihi olaylara ve mekanlara ağırlık çok fazla verilirken tasvir de bir o kadar güzel yapılmış. Hatta karışıklık dahi çıkabilir kullanılan isimlerden ve tarihlerden. Tarihçiler bile bunalabilir. Böylelikle 03.04.2018’de son eserini okuduğumuz Mazzanti’nin 21.03.2021’de elimizdeki tek kitabını okuyarak birkaç yıl sonra kalan 2 kitap ve yenisi çıkarsa yeni kitaplarına birkaç yıl sonra dönmek üzere; keyifli okumalar dilerim..

Ölümle RandevuMario Mazzanti · Sonsuz Kitap Yayınları · 2014914 okunma

·

75 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.