"Aforizmalar" Nietzsche’nin demlenmiş, beklemiş, deneyimlemiş olduğu hayata karşı sunduğu sert ve bir o kadar insancıl bildirgesidir. Hayatı tamamıyla ‘mücadele’ olarak kanıksamış bir filozofun, hayata mesafeli duruşunun en büyük resimlerindendir. Genel olarak, Nietzsche’de ‘yaşama sevinci’ daha fazla ‘mücadele etme/edebilme azmi’ olarak vücut bulur. Bu olgu da ister istemez insanı karamsar pencerelerine düştükçe anlamını kazanabilir. Çünkü Nietzsche’ye göre, gülmek, eğlenmek, yaşamdan tam olarak tat alabilmek ‘übermensch’ e özgü bir eylem olabilir.
