Muannit Bey, yalnız yaşıyor ve sürekli aç. Kitap boyunca sürekli acıkması ve yiyecek bir şeyinin olmaması, dostlarının ona yemek ısmarlaması beni hayli üzdü. Sonra kızıyla arasındaki diyalog da enteresan. Alkolik olmasına da canım sıkıldı. Be mübarek Adam rakıya para vereceğine yiyecek alsana dedim içimden. Ayrıca bu kadar kısa roman mı olur? Son paragrafı beni esere bağlayan cümle oldu.
