Başlarda epeyce sıkıcı bir kitap olmakla beraber istikrarla okunabiliyor.Yalom, terapi yaptığı hastaları ile olan diyologlarını ve ölüm korkusunu,ölümün ne kadar yakınımızda olduğunu ve hatta kendisininde bu kadar terapiye rağmen ölüm ankisiyetisinin olduğunu açık bir dille ifade ediyor.Tek rahatsız eden konu ,ölüm den sonra bir hayat olmadığı inancına sahip olduğunu ve asla hastalarını bu konuda eleştirmediğini söylemesine rağmen kitabın bir çok yerinde bu düşünce cümlelerine yansımış.
