#tavsiyekitap ▪︎ Sıradan hayatımın değişmek üzere olduğunun farkında değildim ama o yılın en kötü olayının migrenim olmayacağına dair içimde tuhaf bir his vardı. Zaten kim hayatını değiştirecek bir anın yaklaştığını önceden kestirebilir ki? Bu sadece bir his,hatta bir yumru. Hani bazen insanın boğazına bir yumru oturur ve her yutkunmada varlığını hissettirir ya,tıpkı onun gibi bir his... Zaman,uzun ve ipince birşeye benzer.Ne kadar geçtiğini anlamak için bazen en başa dönmek gerekir.Şimdi bu yazdıklarımı titrek ellerimle gözden geçirirken yıllardır kendime söylemeye dahi utandığım şeyleri yazabildiğimi fakediyorum.Ölümden bahsetmek insanları utandırır,özellikle de ölen kişinin ölümünün sorumlusu kendi kötü alışkanlıklarıysa... Neredeyse her zaman olduğu gibi yine yanında değildim. Hastane kapısı önündeki çingeneden aldığım,en sevdiği çiçek olan papatyalar da öylece elimde kalakaldı. "Gelecekte,dediniz ama ne zaman? Kimbilir,belki de geçmişte. Yağmurlardan kalan kimsesizliğin Saklıdır acısı o 'bir gün'de..." Vahşice öldürülen bir anne ve kızı. Kayıp bir çocuk. Bir gazeteci. Ve... hiç beklemediğim bir son! Muhteşem bir kurgu ve onca işiniz olmasına rağmen elinizden bırakamayıp,hadi biraz daha okuyayım,bir sayfacık daha derken kendinizi son sayfada bulduğunuz,bir solukta heyecanla okuyacağınız bir kitap.Ben çok keyif alarak okudum ve herkese tavsiyemdir,okumalısınız. Herkese mutlu günler,keyifli okumalar dilerim

1977Atilla Buğra · Parana Yayınları · 202129 okunma

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nostalcik Okur