'' Ethan Frome, Edith Wharton'un okuduğum ilk eseri, kitap toplam 118 sayfa, kısa bir kitaptı ama okurken hissettirdikleri o kadar büyüktü ki.. Ethan Frome'u okurken bir adamın çaresizliğini, kaybedişini, kaybetmeye devam edişini okuyorsunuz, hayata 1-0 yenik başlayan insanlardan bahsedilir ya hani, işte Ethan Frome tam da öyle bir insan. Çaresizliğinden, yoksulluğundan vermiş olduğu acele bir kararın, yapmak istediklerini, mutluluğunu, yaşama sevincini nasıl etkilediğini görüyoruz kitabı okurken. Ve aynı zaman da o çaresiz, mutsuz insanın hiç beklemediği, hayalini bile kuramadığı hayatın aslında nasıl mümkün olduğunu görmesini, aslında hep o hayatın hasretini çektiğini fark ettiğine tanık oluyoruz. Yazar eserde yoksulluğun insanların hayatını nasıl etkilediğini, insanların yaşamlarını sürüdürebilmeleri için neler yapabildiklerini, okuyucuya her anını hissederek o kadar güzel bir şekilde kaleme almış ki, Frome'un hissettiği acısını, hüznünü okuyucuya da geçirmeyi başarmış. Ben çok beğendim ve etkilendim eserden, herkese tavsiye ederim, ayrıca şunu da belirtmek istiyorum, çeviri çok çok güzeldi.. Son olarak