Stiven Kinq - Parıltı
Stiven Kinqdən oxuduğum ilk kitab "Yaşıl Yol" olmuşdu. Ancaq Qanun nəşriyyatının tərcüməsi əsəri rəsmən məhv etmişdi. Buna görə də kitabı yarıda qoymuşdum, halbuki mənim üçün kitabları yarıda qoymaq çox çətin olur həmişə. Nə zamansa da tamamlamaq istəyib oxusam, türkcə başdan oxuyacam, yəqin ki.
Çox şükür ki, Kinqin "Parıltı" kitabı Teas Press nəşriyyatının tərcüməsidir.
Teas Press nəşriyyatından daha öncə Cey Eşerin "Ölmək üçün 13 səbəb" kitabını oxumuşdum və bu insanlar həqiqətən, öz işlərini bacarırlar. Buna görə bu kitabın da gözəl tərcümə edildiyinə şübhəm yox idi və elə də oldu.
Öncəliklə, kitab haqqında qısa bir məlumat verim. Kitabın orijinal adı "The Shining"dir. 1977-ci ildə nəşr olunmuş, 2013-cü ildə isə davam kitabı "Doctor Sleep" yazılmışdır. Bizim dilə, bildiyim qədərilə sadəcə ilk kitab tərcümə olunub. Türkcə isə hər iki kitab tərcümə olunmuşdur.
Bu arada kiçik bir qeyd; türklər "The Shining" kitabının adını "Medyum" deyə tərcümə ediblər. (Bəli, bəli, məncə də, çox dəxlisizdir. Əsərin baş qəhrəmanının telepatiya gücünün olması əsərin adını bu cür dəyişməyə əsas vermir)
İndi isə keçək mövzuya. İstəmədən də olsa, mövzu haqqında spoi verə bilərəm. Bunu nəzərə alaraq oxuyun.
Cek Toransın yaşadığı uğursuz bir hadisədən sonra dostu ona Overluk hotelində iş tapır. Cek buraya həyat yoldaşı Uendi və 5 yaşlı oğlu Deniel ilə gəlir, onlar bütün qışı burada keçirməli, Cek hotelə nəzarət etməlidir.
Lakin hotelə nəzarət etmək o qədər də asan deyildir. Çünki hotelin əsrarəngiz keçmişi vardır. Denielə isə hələ əvvəldən hotellə bağlı keçirdiyi narahatlıqlara rəğmən qulaq asan olmur. Və sonra... Məncə, mövzu haqda bu qədərini bilməyiniz kifayətdir.
Kitabın ilk yarısında obrazların düşüncələrinə, xarakterik təhlilinə çox yer verilib və əslində bu, mənim əksərən (alındırılanda) sevdiyim bir şeydir. Belə olduqda onlarla daha rahat empatiya qura bilirəm. Lakin yenə də bu, bir çox insanı sıxa bilən bir məqam ola biləcəyi üçün, əvvəlcədən qeyd etmək istədim.
Kinq, obrazlarda baş verən fiziki və psixoloji dəyişiklikləri ustalıqla təsvir edir. Oxuduğum ilk qorxu romanı idi və Kinqdən - bu işin ustasından oxuduğum üçün şadam, doğrusu. Kim bilir, bəlkə, bir gün bu janrda əsərlər üçün Vulf Dorn, Sebastian Fitzekə də göz ataram, amma indilik Kinqin digər əsərləri cəlb edir daha çox.
Kitabda bəzi yerlərdə azacıq qorxub, bir azcıq da gərilib (bəli, bəli, bir azcıq) gözlərimi qapadığım da oldu. Sanki kitabı oxumurdum, bir film kimi izləyirdim. Ah, ah, kaş kitab əsasında çəkilmiş film də mənim "izlədiyim" o film kimi olaydı. Ancaq filmdə rouk çəkici yerinə bita (türkcə: beysbol sopası) işlədildiyini öyrəndiyim an izləməkdən vaz keçdim. Kubriklə Kinq boşuna düşmən olmayıb bu filmə görə, Kinqin sona kimi haqqı var.
Bu arada ikinci bir qeyd daha; türklər film adını da dəxlisiz tərcümə ediblər - "Cinnet". Niyə də, niyə? Bu tərcüməçiləri heç anlamayacam.
Bu qədər. Ümumən sevdiyim əsər idi. Əsəri zatən maraqla oxuyurdum, ikinci yarısında o qədər sürətlə oxudum ki, əsər bitəndə baxdım ki bircə dənə alıntı götürə bilmişəm. Qorxu janrında kitab oxumaq istəyirsinizsə, bu kitaba şans verin, məncə.
Sağ olun, kitabla qalın ♡