Kadran Dergi için kitaba dair bir inceleme yazdım. Bir bölümünü burada paylaşıyorum. Devamı linkte. Beklerim
kadrandergi.com.tr/2021/04/01/port...
Kitapta, ağırlığı edebiyat olmak üzere çeşitli çevrelerden yetmiş kişiye yazılmış portre denemesi mevcut. Osmanlının en zarif, en duygulu padişahı olarak tarif ettiği III. Selim ile başlayıp, dil ve üslup zarafetinin duayeni kabul ettiği Çetin Altan ile bitiyor. Hepsinin adını burada zikretmek güç ama bir kaçına değinmek ve kitaptan hareketle bir anlatı oluşturmak istedim. Behçet Necatigil, Fazıl Hüsnü Dağlarca, Attila İlhan, Cahit Külebi, Oktay Akbal, Orhan Pamuk, Fethi Naci, Halit Refiğ, Nezihe Meriç ve sayamadığım onlarca ismi satırlarına konuk etmiş Hilmi Yavuz. Babası Yahya Hikmet Yavuz’u okurken, yakın bir zamanda annemi kaybettiğim için duygulanıp durduğum oldu. “Adı Bilinmez Bir Denizde Batan Eski Zaman Kalyonu” başlığıyla babasına ithaf ettiği yazı, kendimi anneme seslenirken bulduğum şu cümlelerle bitiyor;
“O büyük kentin parklarındaki çiçekleri, ağaçları, gece yarısı duyulan yağmur ve yaprak hışırtılarını sana adadım. Bir adı bilinmez denizde batan kalyon. Beni duyuyor musun?”