Varvara ile Makar adlı uzaktan akraba iki kişi arasında yazılan mektuplardan oluşan hüzünlü bir kitap ama benim açımdan asıl üzücü olan hayatlarını hala kitapta anlatılan şekilde acı çekerek, ezilerek, utanarak saklanarak... yaşamaya çalışanların olması. "Ye kürküm ye" devri maalesef bitmeyecek. Ne kadar onurlu, çalışkan, dürüst, merhametli... olsanız da görünüşünüz düzgün değilse çoğu kişi tarafından "insan"olarak algılanmayan, nelerle baş etmek zorunda olduğunuza aldırılmayan, bakmaya bile tenezzül edilmeyen, belki çöp kadar bile değerli hissettirilmeyen "insancık" olarak kalacaksınız! Ve bunu yapan sözde insanlar(!) insancık bile olamadıklarının farkına varmayacak..
Gülten Akın'ın dediği gibi;
"Ah, kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya"