«O inananlara müjdele...» denilmiştir.
Yalnız umut, seraptır. Yalnız korku, boğucu ve çökerticidir. Realiteye de aykırıdır, bunlardan birine dayanıp öbürünü inkâr etmek. İnsanın, gerek geçmişi, gerek içinde bulunduğu zamanı acı ve tatlı gün ve olaylarla haşir neşirdir. Bu dünyanın diyalektiğinde, kötü ve iyi, ak ve kara yanyana durur. Bunlar birbiriyle alternatiftir. Hele değer hükümleri birbirine karışmışsa, akın karaya, kötünün iyiye bulanması bile olağanlaşıverir.
Peygamberlere de müjdeleme ve korkutma emredilmiştir.
«Ey örtülere bürünmüş adam, kalk ve korkut!» denilmiştir.
«O inananlara müjdele...» denilmiştir.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.