Alacakaranlıktaki Ülke aslında bir başka gizli metaformuş. Türkiye'yi anlahyordu o kitabında, ölümü, dostlarının ölümlerini (nitekim genç yaşta sahibi olduğu Behçet Necatigil Ödülü'nün töreni esnasında orada bulunan Edip Cansever ona, "Evlat ne çok bahsetmiş- sin, daha gençsin oysa, kimden öğrendin ölümü ... " diyecekti), tema olarak bu doğrudur, ama Ahmet sesleneceği yer olarak ülkesinin en karanlık yerini seçmişti, Aime Cesaire'nin bir im- gesinde olduğu gibi hüzün ahtapotuyla boğuşarak o kovuğa yerleşmişti. Orada da başka bir tema vardı, bilinçaltından ge- len, "karanlık parıltı" dan görüngüsüyle hiçliğin çekimi: Ahmet Erhan'ın yalnızlığı Bir şiirinde dediği gibi "oldu ne olduysa" ... ve yalnızlık arınmaya götürüyor, arınma ise tekrardan yalnızlığı arhnyor- du. Şu dizeleri okuyalım: "Her şey, beni saran bu dünyada bir yangının çıkmasıyla başladı. Kaçıracak bir şeylerim olup olmadığını düşündüm. Kitapların çoğunu okumuştum. Ve ellerim bütün şiirleri bir çırpıda yakmaya hazırdı. Yaktım mı onları bilmem, yoksa yakmış gibi mi oldum? Oldu ne olduysa."

Alacakaranlıktaki ÜlkeAhmet Erhan · Bilgi Yayınevi · 1997179 okunma

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

red john